Eerst en vooral heel erg bedankt voor al jullie lieve mailtjes, ik voelde me op slag minder eenzaam. Het wordt een korte blog, deels omdat ik niet zoveel meegemaakt heb en deels omdat ik maar 20 min. gratis internettijd heb hier in de State Library.
Ik heb ondertussen Byron Bay achter me gelaten en zit nu al een weekje in Brisbane. Byron Bay was een leuk kuststadje met heel mooie stranden, maar het was vooral een uitgaansplek voor backpackers, dus zolang wou ik er niet blijven. De meesten van de surftrip verbleven er ook enkele nachten zodat ik niet alleen was. Er zat iemand in de groep die zijn gitaar meehad, Sam, en ook enkele verrassend goede zangers, wat voor gezellige taferelen zorgde. Zo zaten we een avond in het park wat te zingen (Sam kende heel veel nummers, alsook Everlong van de Foo Fighters, wat ik fantastisch vond) en een voor een stopten voorbijgangers om te luisteren zodat we opeens met een hele groep zaten te zingen en te luisteren. Was een leuke ervaring, dat groepsgevoel. Die avond heb ik ook Tatiana leren kennen, een Duits meisje, geboren in Kazachstan. Ik was blij eens iemand te ontmoeten die zich niet voortdurend overdreven enthousiast gedraagt, zoals zovele backpackers hier. Ze doet zich niet anders voor dan ze is en dat is hier beetje zeldzaam heb ik de indruk. We hadden ook allebei een afkeer van de Britse meisjes uit onze groep die elke avond uitgingen, alles 'legend' vonden en precies geen persoonlijkheid hadden. Ik kon niet goed overweg met die trutjes en vond het vreselijk dat ik mijn kamer met hen en hun gegiechel moest delen (en ook een Amerikaanse die nachtelijk bezoek meebracht in haar bed..). Nu, het hoort er natuurlijk allemaal bij, maar zo vond ik mijn partner in crime, Tati, en had ik geen spijt het plekje achter me te laten.
In Brisbane aangekomen werd ik bijna onmiddellijk aangesproken door een Spanjaard op straat, maar ik had er meteen een raar gevoel bij. 's Avonds dan toch iets gaan drinken met hem, na veel aandringen van zijn kant, maar ik had mijn stoute schoenen aangetrokken en aan Tati (die ook naar Brisbane getrokken was) gevraagd of ze niet meewou, waarop we met zijn drietjes in het Belgian Beer Cafe een Duvel zaten te drinken. Juan, de Spanjaard, had blijkbaar nog plannen, want hij had wijn bij en een deken om in het park nog wat te gaan drinken (was ik blij dat Tati meewas..) Het was uiteindelijk wel heel leuk, ondanks mijn ergernissen over de Spanjaard (ik ben echt niet aan die Zuiderse typen, zo plakkerig..) Er kwamen enkele Fransozen bij ons zitten die ons entertainden met hun verhalen over hoe ze geld bijverdienden door schilderijen van Chinese makelij door te verkopen aan toeristen die denken dat ze van hun (Franse) hand werden gemaakt. Hoewel die oplichterij me wat tegenstond was het wel leuke conversatie met die gasten. Die avond werd ik ook omgedoopt tot Liz of Lizzie (een naam die de Aussies op het surfkamp me gaven) omdat mijn naam bij vele rare fronsen op hun gezicht nalaat. De rest van de week heb ik vooral met Tati opgetrokken, zoals waterpret in het aangelegd zwembad in het park (want er is hier geen strand in Brisbane..), een overheerlijk etentje ter afwisseling van de Macdonalds en Subway brol, maar vooral onze ontdekking van churros, een soort deegwaren gedoopt in suiker, slagroom en warme chocolade..

Een ander uitstapje dat we samen deden, was Moreton Island. Dit is een eiland op 30 km van de haven van Brisbane. Het is het 3de grootste zandeiland, waardoor je je er zonder 4x4 vastrijdt en met grote zandduinen en onmetelijke stranden tot gevolg. Onze eerste stop was dan ook van een heuvel glijden met een board en hoewel ik dat wel leuk vond, ik vond het vooral lastig om die heuvel nadien terug te beklimmen in die verzengende hitte. Er waren ook enkele zoetwatermeren met helblauw water, zoals de Blue Lagoon, en verschillende soorten zand met bijbehorend Aboriginal verhaal. In het kort: een Aboriginal meisje zag vanop de kust een regenboog verschijnen over het water en was zo onder de indruk van de kleurenpracht dat ze op slag verliefd werd op de regenboog. Een man van het eiland die een oogje op haar had, was jaloers en haalde de regenboog neer met een killerrang (als ik het goed begrepen heb, een soort boomerang, maar eentje die niet terugkeert) waardoor de kust bezaaid werd met alle kleuren van de regenboog. Er vlogen ook enkele prachtige vogels, zoals enorme zee-arenden, de snelste valk ter wereld en de whisteling kiterunner, wat heel indrukwekkend was.


Over dieren gesproken, ik vergeet nog mijn belangrijkste uitstap hier in Brisbane. Ik ben naar Lone Pine geweest, een reservaat voor koala's en kangoeroes. Ik heb er de toerist uitgehangen en een koalatje vastgehouden (als ik kan, zet ik eens een foto online). Ook de kangoeroes waren super. Ze zaten in een heel groot open veld en je kon ze aaien of er gewoon naast gaan zitten. Ben daar toch enkele uurtjes blijven plakken, freak da'k ben...

Voor de rest mis ik hier mijn chocolade wel een beetje. Ik heb zelfs Maya's vreselijke gewoonte overgenomen: choco uit de pot eten, na mijn ontdekking dat ze hier nutella hebben.
Nu ben ik op zoek naar een farm die me wil opnemen. Ik hoop dat ik gauw antwoord krijg, want ik wil wel eens de echte Australiers ontmoeten..
Hou me op de hoogte!